Door Imco van der Wal gepubliceerd op wo 08-apr-2015 21:35

      (Verslag Open NK jeugd, zondag 29 maart 2015 te Wesepe)

Voor mij is het weer raak: vroeg opstaan want we gaan vandaag naar Wesepe. Het is van alle JSC runs waar we naar toe gaan het verst rijden. En dan tot overmaat van ramp in verband met de intredende zomertijd een kortere nacht. Maar ja, je moet wat over hebben voor de goede zaak, toch?

Toch weer die verdulleme zomertijd die ik de schuld kan geven dat op het afgesproken tijdstip er maar tien van de zeventien overgebleven te starten junioren aanwezig waren. Met de van Douwe geleende moutainbike ga ik met de uitgedunde groep letterlijk op weg voor een korte sessie spieren opwarmen. Het is dan nog droog maar als de eersten van onze groep (de B’ers) om even voor tienen aan de start staan begint het al niet al te zachtjes te regenen.

Niet zo’n fijn begin van een toch al niet al te makkelijke run waaraan bovendien het Nederlands jeugdkampioenschap is verbonden. Als de C-junioren al klaar staan om te starten, komt Jorn nog uit het niets opdagen. Zijn ouderlijk gezag is bij Zwolle te ver doorgereden tot over de IJssel en moet daardoor met een pontje terug om tijdig Wesepe te bereiken. En zo zijn er nog een paar die zich in een stressvolle situatie bevinden. Gedane zaken nemen geen keer. In een half uur zijn alle (!) deelnemers aan het kampioenschap – weliswaar in onhandige hele grote startgroepen - weggeschoten, op weg voor een pittige, gevarieerde run met af en toe letterlijk een ‘onneembare’ hindernis en fysiek gehinderd door zo nu en dan een plensbui(tje). Nauwelijks heb ik tijd voor een bakkie; met een bekertje in de hand zie ik de eersten van de B’s al bij de eindhindernis arriveren. Niet veel later is ook Gijs in zicht en die neemt routinematig de laatste balken en touwen om dan de bel een fikse ram te geven. Zo die top tien plek is alvast binnen. Na drie minuten wachten zie ik Joeri, niet Niels want die heeft zich ziek afgemeld, die ook het laatste loodje perfect en met succes aanvalt. Ook en zo goed als gelijktijdig komen Rink en Jelte binnen maar die zijn wel vijf minuten eerder dan Joeri gestart. Al even eerder is Jauke sterk gefinisht en tenslotte weet ook Lucas ruim binnen het uur te finishen. De concurrentie is sterk want een top tien klassering zit er deze keer voor de meesten niet in. Bij de C meisjes is Elsa uiteraard oppermachtig. Voor haar bestaat er eigenlijk geen concurrentie getuige de straatlengten voorsprong die ze tot nu toe in elke wedstrijd voor ligt. Kampioen van Nederland worden is haar doel en dat is nu glansrijk gelukt. Gefeliciteerd. Bij de jongens finisht Jorn ondanks zijn ‘valse’ start toch weer als eerste van onze wedstrijdgroep, precies een minuut later gevolgd door Max. Op het scherm in de tent staat dat ze 6^e en 7^e zijn geworden. Later wordt dit gecorrigeerd in een 7^e en 9^e plaats. Onbegrijpelijk en teleurstellend: krijg je een chip en dan nog gaat het met tijden en klassering niet goed. Maar Max mocht toch naar de Mac. Onze vriend Jort vertoont weer een stijgende lijn in zijn prestaties en daarom vind ik die 16^e plaats (van de 76 gefinishte concurrenten) dikverdiend. Simon verrast ons allemaal door nog voor Thomas P ( én Thomas N) te eindigen waar normaliter hij die voor moet laten gaan. Imre is in Wesepe aan Sam gewaagd … of is het juist andersom?

Jammer dat Piter ziek is want nu moet Leffert het zonder die gezonde tweestrijd doen maar het lukt hem zoals altijd op een vakkundige wijze alle hindernissen te nemen en heelhuids te finishen. Bij Barteld is dat niet het geval, verdorie hebben ze een stuk uit z’n shirt geknipt alsof het afnemen van het bandje al niet genoeg is. Barteld is van plan vaker op survival te komen want in deze JSC-A runs red je het echt niet met een keer per week trainen. De volgende wedstrijd in Havelte gaat dan vast beter Barteld. De prijsuitreiking van Elsa moet ik laten schieten maar dat kan zij heel goed alleen af na de ervaringen van al die vorige huldigingen. Het Wilhelmus klinkt zeer zeker ook voor Elsa. Die volgende run  is dus in Havelte, daarna volgt Dronten, na jaren van afwezigheid weer terug op de kalender, en tenslotte de laatste in De Knipe. De run in Harreveld laten we schieten (te ver weg) maar Elsa zal ongetwijfeld daar wel heen gaan om de manshoge beker als winnares van het jeugdsurvivalcircuit in ontvangst te nemen. Pa moet de aanhanger alvast reserveren. O ja, voor de echte liefhebbers is er nog een leuke pittige trainingsrun op Koningsdag: de Wrotrun in Kollumerzwaag. Ik zie dat sommigen van onze groep zich hebben ingeschreven. Succes daar.

Verslag:

Imco van der Wal

trainer JSC wedstrijdgroep